شهرام مبصر: «به خودم قول داده بودم حتی اگه بتونم فقط یک پل و رمپ درست کنم یه قدم به جلو برداشتم. اما الان خوشحالم که تمام مدیران شهرداری منطقه ۲ این دغدغه رو پیدا کردن. از خدا ممنونم که حمایتم کرد و از همسرم، سونیا که واقعا تنهام نذاشت. اما تازه اول راهیم. هنوز خیلی مونده… فکر کنم از اینجا به بعد واقعا به کمک و حمایت دوستان نیاز دارم».
شهرام مبصر، جوان خوش اخلاق، کوشا و پیگیر عضو انجمن باور، مدتی است به عنوان مسئول کارگروه مناسب سازی و ایمن سازی معابر، اماکن و فضاهای شهری درشهرداری منطقه ۲ تهران مشغول به کار شده است. دغدغۀ شهرام این روزها این است که مسیرهای ترافیکی و تردد منطقه ۲ تهران را برای عبور و مرور افراد دارای معلولیت مناسب سازی کند. این دغدغه، یکی از آرزوهای بزرگ افراد معلول در ایران و البته در هر جامعه‌ای است؛ که بتوانند از خانه‌هایشان بیرون آیند و مطمئن باشند که در ادامۀ مسیر، چرخ‌های ویلچرشان مقابل پله‌ها متوقف نمی‌شود؛ یا اگر مشکل بینایی دارند، مطمئن باشند که بدون کمک کسی می‌توانند به مقصد برسند بدون نگرانی از افتادن در چاله‌ای.
با وجود تلاش‌هایی که شهرام مبصر و همکارانش در شهرداری منطقه ۲ کرده‌اند و معابر زیادی را برای استفاده افراد دارای معلولیت آماده کرده‌اند، هنوز عموم مردمی که معلولیت ندارند، نمی‌دانند که نباید ماشین خود را مقابل رمپ‌های بزرگ مخصوص عبور ویلچر پارک کنند و سد راه عبور آنها شوند. هرچند نیازهای اولیه مناسب سازی در برخی از مناطق تهران به طور جدی فراهم شده، به نظر می‌رسد که هنوز عموم مردم از نیازهای قشر اقلیت جامعه بی‌خبرند و نمی‌دانند که نباید در محل مخصوص پارک خودروهای افراد دارای معلولیت، یا در مقابل ورودی‌های بزرگ مخصوص ویلچر پارک کنند. تجربۀ موفق جوامع دیگر نشان می‌دهد که تا قوانین موجود ضمانت اجرایی پیدا نکند، نمی‌توان تاثیری روی فرهنگ عمومی گذاشت. حال که شهرداری‌های مناطق به ضرورت و اهمیت مناسب سازی اماکن عمومی برای افراد دارای معلولیت پی برده‌اند، نوبت سایر نهادها، از جمله پلیس راهنمایی و رانندگی است که قدم بردارد و با متخلفان قوانین مرتبط با عبور و مرور افراد دارای معلولیت، برخورد جدی و قانونی کند.
با وجود این مشکلات، شهرام مبصر و همکارانش، به آینده‌ای درخشان امیدوارند؛ به روزی که همه افراد با معلولیت‌های مختلف بتوانند به یاری معابر مناسب‌سازی شده، سهمی در حضور و مشارکت اجتماعی داشته باشند.
دست مریزاد به شهرام که با وجود همه مشکلات و ناامیدی‌ها و بی‌انگیزگی‌های ممکن، هنوز پرتلاش و امیدوار به جلو می‌رود تا بار دیگر یادآوری کند که جامعه را همت مردان بزرگ و تفاوت آنها با دیگران است که می‌سازد و پیش می‌برد…
لینک مصاحبه سعید ضروری با شهرام مبصر در روزنامه مردم سالاری، شماره ۳۰۴۱، ۳۰ مهر ۱۳۹۱
بی شک شهرام مبصر ما کاری کرده است که دست مریزاد دارد و همه باید به یاری او و دیگر دوستانی که چنین همت والایی دارند بپردازیم ………. اما کار نگین عزیز نیز دست مریزاد دارد که همچنان به حمایت از همت و زحمات دوستانی می پردازد که برای دستیابی به شهر و محیط و جامعه ای بهتر میکوشند و برای فضا بخشیدن به زندگی معلولان و دیگر اقلیت های اجتماع تلاش میکنند . روشنگر و حمایت گر و امید بخش بمانی نگین عزیز
______________
پاسخ: تشکر از محبت شما. برای جمله آخرتان “آمین” می گویم…
به امید فرداهایی بهتر
ممنونم از لطف و محبتی که نسبت به من داشتین. امیدوارم که لایق اینهمه لطف شما بوده باشم.ولی خانم دکتر واقعا میگم من به جز انجام وظیفه کاری انجام نداده ام. ولی مطمئنم حرکتی که تو این سالها با همدلی و همکاری همه دوستان فعال در این حوزه از جمله خود شما شروع شد ، روزبروز بهتر و پربارتر خواهد شد.خوشحالم چون مطمئنم روزی همه این مشکلات رفع خواهند شد .حتی اگه اونروز خودمون نباشیم.بازم ممنونم بابت حمایت هاتون
______________
خواهش می کنم. کارهای بزرگ و ماندگاری کردی شهرام عزیز. برات انرژی بیشتر و گامهایی استوارتر آرزومندم.
ضمنا کامنت های دوستان برای این مطلب، همه در صفحه گروه قرار گرفت و با اینکه آمار خواننده ها بد نبود، کسی اینجا چیزی ننوشته 🙂
متوجه هستم و ممنون
این پسر سوپرمن منه! به خودش هم گفتم
و البته شما هم سوپر وومن!
الحق که اشاره درستی داشتید به همراهی های بسیار ارزشمند همسر محترم ایشان؛ یک خانم با دلی دریایی و قلبی مطمئن
به قول خود شهرام:
آرزومند [تحقق] آرزوهای شما هستم
_____________
پاسخ: ممنون بابت همه نظرات خوب و خواندنی شما.
شهرام و سونیا دو گل هستند
امید که همگی شاد و شاداب و پرانرژی باشیم
🙂