وقتی در خیابانهای شلوغ دنبال جای خالی میگردی و یکباره میبینی که زیر تابلوی “جای پارک ویژه خودروی معلولین” کسی پارک نکرده، خوشحال میشوی و با زرنگی خودرویت را زیر تابلو پارک میکنی. بعد وقتی از تو میپرسند: «تو که معلولیت نداری، چرا زیر این تابلو پارک کردی؟» دلایل مختلفی میآوری: «یه لحظه کار داشتم… جا نبود… تابلو را ندیدم… پارکبان گفت همین جا پارک کن…»
هیچ اشکالی ندارد. در این شلوغی و بیقانونی، کسی چه کار به تو دارد؟ همین جا پارک کن و اصلا به رو نیاور که فرد دارای معلولیتی پشت سرت از راه میرسد و خودرویی را در جای پارک ویژهاش میبیند، و بعد مجبور است یا کیلومترها دورتر پارک کند و عصا به دست یا روی ویلچر اینهمه راه را پیاده برگردد، یا از خیر کاری که داشته بگذرد؛ فقط برای اینکه تو راحتتر باشی و راحتتر زندگی کنی.
اشکالی ندارد. همین جا پارک کن. آن علامت “حمل با جرثقیل” هم تزیینی است. فقط برای ترساندن توست. در این شهر هزار و یک مشکل، فقط به فکر حل گرفتاری خودت باش. تو را چه به یک مشت جماعت ناتوان که اصلا نباید از خانه بیرون بیایند، چه برسد به اینکه جای پارک مخصوص هم داشته باشند.
خیالت راحت، وجدانت آسوده، آب از آب تکان نمیخورد. همین جا پارک کن!
پی نوشت ۱- این لینک گزارشی است از برنامه «در شهر» که به موضوع پارک ویژه خودروهای ویژه افراد دارای معلولیت پرداخته است. علاوه بر اینکه پخش چنین برنامه هایی خوشحال کننده و در خور تقدیر است، خوشحالتر شدم که راوی گزارش، از عبارت «افراد دارای معلولیت» استفاده کرد.
پی نوشت ۲- عکس از: شهرام مبصر
دستانت طلا با این قلمت نگین جان. من که از این به بعد بیشتر رعایت میکنم
____________
مهسا جانم ممنونم. اگه تونستی به دوستان و اطرافیانت هم یادآوری کن. شاد باشی
ممنون نگین از زحمات شما و آقای مبصر امیدوارم اونقدر فرهنگ سازی بشه برای مردم و نهاد های مربوطه تلاش کنند و پیگیر باشند و تا این موضوع حل بشه.. دیشب که برنامه در شهر لطف کردند این مشکل رو پیگیری کردند امیدوارم جواب بده….
______________
پاسخ: بازم ممنون از توجهت مریم جان. همه موفقیت ها با همین قدم های کوچیک شروع میشه. اوایلش همیشه سخته و مقاومت هایی هست اما بالاخره با همکاری و پشتکار، جا می افته. به امید خدا.
ممنون از مهسا خانم و همه مهسا خانم ها
نگین جان ممنون
من اتفاقی سایتت رو دیدم این مطلبت رو خوندم من خودم معلول هستم و دقیقا همین مشکل را همیشه دارم ممنون که کنارمون هستی
دوست داشتی یه سری اینجا بزن http://www.forum.special.ir
________________
سلام آقا محمد عزیز. ممنونم از توجه شما. با اسپشیال.آی آر آشنایی دارم؛ تعدادی از دوستان خوبم اونجا وبلاگ دارند
باید بشینم این صفحه رو که فرستادی خوب ببینم و متوجه بشم در مجموع چند تا وبلاگ معلولیت اونجا هستن
خیلی ممنون از شما
بازم سر بزنید
🙂
دست شهرام مبصر و همسر پرتلاششون درد نکنه به خاطر فعالیتی که در زمینه تولید و پخش این گزارش به عمل آوردند.
همچنین مثل همیشه زبان و قلم قاصر حقیر، سپاسگذار همراهی و همدلی همیشگی شما با این قبیل موضوعات است خانم دکتر.
______________
بله، واقعا آقا شهرام و همسرش خیلی زحمت کشیدن
و منم ممنون از شما که همراه همیشگی و مهربون روز+نامه هستید
🙂
مرسی از شهرام و اطلاع رسانی شما
امیدوارم شهرام در پیگیری هاش بیشتر مراقب وضعیت جسمیش باشه و به جسمش هم توجه بکنه تا دچار مشکل نشه. باز هم ممنون شهرام عزیز
سلام، با تشکر از لطف تون، بنده هم شما رو لینک کردم
التماس دعا
من هم تا به حال ندیدم پلاک ویلچری زیر این تابلوها پارک کرده باشه .. میدونین ، خیلی هم مردم اگاهی ندارند نمیدونند که رفت و امد یک نفر با ویلچر یا عصا در مسافتی دورتر از مکان تعیین شده چه مشقتی برایش پدید خواهد اورد ، فکر میکنند چون فرد دارای معلولیت از خودرو استفاده میکند پس در ایاب و ذهاب مشکل ندارد ، من خودم این دید رو به قضیه تا به حال نداشتم فکر نمیکردم در محلی دورتر پارک کردن فرد رو دچار دشواری و سختی در حرکت میکند .
فرهنگ سازی باید از رسانه ها عمومی تر مثل تلوزیون و رادیو انجام بگیرد تا بیشترین تاثیر گذاری رو داشته باشد . فعلا که رسانه های عمومی خصوصا تلوزیون ….. بگذریم ، موضوع بحث رو سیاسی نکنم ! :دی
______________
پاسخ: درسته، خیلی از مشکلات به خاطر “ندانستن” و “ناآگاهی” مردمه. حالا کی قراره اینها رو یاد بده، خدا میدونه!