گاهی مردم تصور میکنند چون در خانواده و اطرافیان خود فرد دارای معلولیتی ندارند، پس مسائل معلولیت نیز ارتباطی با آنها ندارد؛ درحالیکه همهی افراد جامعه نیاز دارند در مورد هم، نیازهای هم، حساسیتهای هم، بایدها و نبایدهای ارتباط با هم و در نهایت حقوق هم بدانند تا «ارتباط» به «ضدارتباط» تبدیل نشود.
افراد دارای معلولیت هم بهعنوان اعضای جامعه نیاز دارند تمامی آحاد جامعه درباره ی آنها بیشتر بدانند و پیش از آنکه معلولان را «متکدی» و «تنگدست» تصور کنند، از نیازهای ارتباطی و حقوق اجتماعیشان آگاه باشند. با درنظرداشتن این ضرورتها و با توجه به بیش از پانزده سال سابقهی حرفهای، دانشگاهی و تحقیقیام در زمینهی حقوق معلولیت، به ویژه در رسانههای جمعی، صفحهای در فیسبوک راهاندازی کردم به نام «حامیان حقوق معلولیت».
اعضای این گروه تنها افراد دارای معلولیت نیستند؛ بلکه افراد غیرمعلول از هر طیف و گروه و دستهای را شامل میشوند. این صفحه هیچ وابستگی و گرایش سیاسی ندارد و تنها در پی آن است که اعضای جامعه را با نیازهای افراد دارای معلولیت در هر زمینهای آشنا کند.
شما دوست آشنا و غریبه هم میتوانید یکی از مخاطبان و اعضای این صفحه باشید و علاوه بر عضویت در گروه، برای تولید محتوای مربوط به معلولیت همراهی و همکاری کنید؛ درمورد مطالبی که میخوانید، نظر بدهید و تجربههای خود را در مورد معلولیت یا ارتباط با افراد دارای معلولیت ساده و صمیمی بنویسید. یا نه؛ تنها خوانندهی مطالب گروه باشید.
برای پیوستن به صفحه، از نشانی فیسبوک خود به لینک زیر بروید و درخواست عضویت خود را بفرستید:
http://www.facebook.com/home.php?sk=group_233297970020327
از همراهی شما صمیمانه ممنونم. به امید آنکه بتوانیم هرکدام قدم کوچکی برای بهبود زندگی افراد دارای معلولیت برداریم.
به نام خدا
سلام
انتشار دوباره روز+نامه در دنیای مجازی را ارج می نهیم.. امیدوارم با تمام مشغله ای که مدیریت سایت دارند همیشه شاهد روزنامه اشان در دکه های اینترنتی کامپیوترها باشیم. همیشه موفق و پیروز باشید.
سلام خانم دکتر حسینی مدتی بود که وبلاگتان باز نمی شد و بسیار خوشحال شدم که بار دیگر مطالبتان را در این وبلاگ می بینم انتشار کتابتان را به شما تبریک می گویم و بازکردن یک صفحه در فیس بوک در زمینه معلولان را نیز همین طور . اما به اعتقاد من معلولیت در ذهن وفکر ما بیشتر تادر جسم ما یا دیگری . نظر تان را به خواندن مقاله ای در باره مدیریت ناتوانی ها وتبدیل ان به توانایی ها که دیدگاه پیتر دراکر اندیشمند علم مدیریت است در وبلاگ چشم انداز مدیریت جلب می کنم .
خانم دکتر بدیعی سلام. از دیدن پیام شما خوشحال شدم. بله، مدتی به دلیل مشغله ی زیاد و مشکلات فنی سایت، در روز+نامه فعال نبودم اما آنقدر دلم برای نوشتن تنگ شده بود که باوجود تمام گرفتاری ها تصمیم گرفتم دوباره شروع کنم. شما بهتر می دانید که ترک خیلی از اعتیادها و عادت ها ممکن است الا نوشتن!
ممنون آقای دشتی عزیز. شما که اینقدر مشتاق روز+نامه هستید، بد نیست فکری به حال طرفداران شمعدانی بکنید! 🙂