اگر اسم والیبال نشسته بیاید، تیم ملی آقایان با انبوه مدال های جهانی و پارالمپیک شناخته شده تر است. کمتر کسی با تیم ملی والیبال نشسته بانوان ایران آشناست.

دختران والیبالیست ایران دیروز توانستند با غلبه بر تیم ژاپن، هم به فینال بازیهای آسیایی اینچئون برسند و هم سهمیه حضور در بازیهای پارالمپیک ۲۰۱۶ را به دست آوردند. این نخستین بار است که تیم ملی والیبال نشسته بانوان ایران، جواز حضور در بازیهای پارالمپیک را به دست می آورد.

تصاویر بازی و شادی آنها تماشایی است! (عکس ها: مهدی زارع)

فاطمه منتظری و مهناز امینی؛ دو مدال آور بازیهای پاراسیایی اینچئون – عکس از سایت فدراسیون ورزشهای جانبازان و معلولین

در دومین روز، سومین روز، چهارمین روز، صدمین روز…. از بازیهای آسیایی اینچئون… علی، صادق، زهرا، نیلوفر، محسن…. مدال طلا، نقره، برنز… ماده ۵۰ متر، ۱۰۰ متر، سبک وزن، مثبت ۱۰۰ کیلو، منهای ۸۰ کیلو، پنج گانه، یک گانه، کرال پشت، پروانه…. را بر گردن آویختند.

خبرهای خیلی خوبی از اینچئون کره جنوبی می رسد؛ اما با خود فکر می‌کنم اینهمه موفقیت، وقتی در قالب کلماتی خشک و بی روح به نام خبر ارائه می‌شود، چقدر کسل کننده و غیرجذاب است. فقط برای کسانی که با ورزشکاران دارای معلولیت آشنا هستند، خبرِ صرفِ مدال آوری آنها جذابیت دارد اما برای میلیون‌ها مردمی که تک تک این ورزشکاران را نمی‌شناسند، بسنده کردن به ادبیات خشک خبری، هیچ فایده‌ای ندارد و نمی‌شود توقع داشت که انبوه مخاطبان، جذب این نوع خبررسانی شوند.

با ظهور و پیشرفت خبررسانی آنلاین، خبرنویسی مدرن تغییر جهت داده به سمت پرداخت های جذاب، درآمیختن سخت- خبر با نمک و فلفلِ نرم – خبر، دمیدن روح در کلمات رسمی و سنتی خبر نویسی با استفاده از اطلاعات جنبی و حاشیه‌ای از خود شخص یا ویژگی‌های بارز مسابقات. همۀ اینها تکنیک‌هایی است که خبرنویسی را از حالت چیدنِ صرف کلمات پشت سر هم خارج می‌کند و به آن روح و جان و جذابیت می‌بخشد تا آشپزیِ خبرنویسی، با طعم و بویی خوش، بتواند انبوه مخاطبان را جذب موضوع خبری کند.

نمی‌خواهم منکر تلاش‌های همکارانم در اطلاع رسانی بازی‌های پاراسیایی شوم. می‌دانم در شلوغی روزهای برگزاری بازی‌ها، یک خبرنگار نمی‌تواند به تنهایی از این سالن به سالنی دیگر برود (خدا کند همینطور باشد)، خبر بگیرد، تنظیم کند، ارسال کند، و به مسابقه دیگر برود. به گمانم می‌شد این روال را با یک برنامه ریزی درست و کار تیمی هماهنگ انجام داد تا هم خبررسانی لحظه به لحظه صورت بگیرد و هم پرداخت خبریِ جذاب و مناسب.

به نظرم بهترین سایت اطلاع رسانی، سایت فدراسیون ورزش‌های جانبازان و معلولین است که در یک مرور کلی، تمام نتایج را لحظه به لحظه در اختیار کاربر قرار می‌دهد. بقیه سایت‌های خبررسانی بازی‌های پاراسیایی کره جنوبی تقریبا مشابه هستند و ….

***

خانم‌های ورزشکار ما تا الان واقعا گل کاشتند. غیر از ساره جوانمردی که دومین مدال طلای تیراندازی را هم گرفت و یکی از ستاره‌های تیم ایران در این دوره از بازی‌ها بوده، مهناز امینی دو مدال طلا و مهناز قربانی یک مدال طلا در پرتاب‌های دو و میدانی گرفته‌اند. مجموع مدال‌های طلای ایران تا این لحظه ۱۲ مدال بوده است.

هاجر تکتاز دو مدال نقره، و اعظم خدایاری و فاطمه منتظری هر کدام یک مدال نقره از مجموع ۲۹ مدال نقره را از آن خود کرده‌اند.

از مجموع ۱۸ مدال برنز تیم ایران تا الان، فاطمه منتظری، عالیه محمودی، لیلا ملکی، فائزه کرمانی، هر کدام یک برنز به دست آورده‌اند.

ورزشکاران ایران تا این لحظه ۱۲ مدال طلا، ۲۹ نقره و ۱۸ برنز به دست آورده‌اند که اسامی آنها در لینک زیر قابل دسترسی است:

http://mehrnews.com/detail/News/2393546

سالهای زیادی همراه و هم صحبت و همدل ورزشکاران پارالمپیکی و دارای معلولیت ایران بوده و هستم. سالهای زیادی پای حرفهاشون نشستم، ماجراهای زندگیشونو شنیدم، باهاشون اشک ریختم و باهاشون خندیدم. سالهای زیادی دردهاشون، غم ها و شادی هاشون رو نوشتم و ازشون یاد گرفتم.

اعضای تیم ورزشکاران معلول و جانباز ایران این روزها در اینچئون کره جنوبی، در بازی های پاراسیایی شرکت می کنن و خدا میدونه چقدر دلم باهاشونه.

خبرهای موفقیت شون رو پیگیری می کنم. هر اسمی که می بینم، یه فیلم کوتاه از زندگی اون ورزشکار از جلوی چشمام رد میشه:

– وای! الان پدر بیمارش چقدر خوشحاله!

– فلانی… مادرش یادت هست؟ همیشه شبهای مسابقات پسرش تا صبح نمی خوابید… امروز چه حالی داره…

– همسر این یکی… می گفت تمام قدرتم رو به عشق همسرم می ریزم تو بازوهام و دیسک رو پرتاب می کنم.

نفسم تنگه این روزها. کاش اونجا بودم و بازم می دیدمشون، می شنیدمشون، براشون می نوشتم.

اگه موضوع کار و درسم نبود، همین الان بلیت می گرفتم و پرواز می کردم به مقصد اینچئون…

دلم جز مهر مه رویان، طریقی بر نمی‌گیرد / زِ هر دَر می‌دهم پندش، ولیکن در نمی‌گیرد

خدا را ای نصیحتگو، حدیث ساغر و می گو / که نقشی در خیال ما، از این خوشتر نمی‌گیرد

توضیح عکس: پای صحبت بازیکنان نابینای تیم ملی فوتبال ۵ نفره نابینایان ایران در بازی های پارالمپیک ۲۰۱۲ لندن. از راست: عبدالجبار مقصودی، امیر پور رضوی و خودم (نگین حسینی)

***

پی نوشت: کاروان ایران در اولین روز این بازیها ۱۹ مدال به دست آورد و در رتبه چهارم جدول بازیها قرار گرفت.  منبع خبر: http://mehrnews.com/detail/News/2392226