روزی برای قدردانی از خواهر و برادر

Image may contain: one or more people, people standing, outdoor and nature

دهم آوریل در برخی کشورها، روز خواهر و برادر است، یا فرصتی در شلوغی زندگی روزمره تا یادمان بیاید که داشتن خواهر و برادری فهیم و خوب، چه نعمت بزرگی در زندگی است.
 به این بهانه دوست دارم از دختران و پسرانی بنویسم که کمتر از آنها یاد شده و گاه حتی فراموش شده‌اند: از خواهران و برادرانِ افراد دارای معلولیت. بچه‌هایی که خواهر یا برادرشان معلولیت دارد، گاهی در خانواده‌ها فراموش می‌شوند. گاهی شرایطی که عضو معلول خانواده دارد، اقتضا می‌کند که والدین بخش بزرگی از وقت و انرژی و حتی سرمایه خانواده را برای فرزند دارای معلولیت هزینه کنند. در اغلب اوقات، کودکانی که معلولیت ندارند، در سایۀ خواهر و برادر معلول خود قرار می‌گیرند. هرچند بیشتر این افراد از سنین کودکی یاد می‌گیرند که متوجه نیازهای خواهر یا برادر معلول خود باشند و شرایط را درک کنند، اما خب، آنها هم به هر حال انسانند و نیازهایی دارند که اغلب نادیده انگاشته یا حتی فراموش می‌شود. بیشتر کودکانی که با خواهر یا برادر دارای معلولیت بزرگ می‌شوند، به نوعی، کودکی نمی‌کنند؛ از بچگی فهیم و بردبارند و با عشق و رضایت، اولویت را به عزیزی می‌دهند که نیازهای خاص‌تری دارد.
 ای کاش همه خواهران و برادران افراد دارای معلولیت بدانند که فراموش نشده‌اند و عده‌ای قدردان رنج‌های آنها، صبوری‌شان، گذشتن از خواسته‌های به حق‌شان، و مسئولیت پذیری و همراهی‌شان، بوده و هستند.
 دیروز، روز جهانی خواهر و برادر بود. با کمی تاخیر، این روز بر همه شما که خواهر و برادر فردی دارای معلولیت هستید، مبارک!
#روز_جهانی_خواهر_و_برادر #معلولیت

آنچه در آینده می بینیم

Image may contain: 2 people

دختر پانزده ساله اهل ایالت کنتیکت امریکا برندۀ جایزۀ سی هزار دلاری گوگل در طراحی مسابقۀ سالانه طراحی گوگل موسوم به “دودِل” شد. موضوع مسابقۀ امسال گوگل “آنچه در آینده می¬بینیم” بود و سارا هریسون، دانش آموز کلاس دهم دبیرستان بانِل طرحی را کشید که در آن صلح و تنوع در میان مردم مختلف (انواع نژاد، دین، گرایش جنسی، معلولیت، و…) دیده می شود و روی تی شرت آنها عبارت گوگل نوشته شده است. 
 سارا که طرحش را با کمک کوچکی از گوگل تمام کرده و کمک تحصیلی سی هزار دلاری و بلیت بازدید از گوگل پلکس (مقر اصلی گوگل در مَونتِن ویو، کالیفرنیا) را بُرده، گفت: “می خواستم چیزی بکشم که امیدوار بودم نشان دهد ما می توانیم با هم کنار بیاییم، و اینکه ممکن است که درکنار یکدیگر خوشحال باشیم”. دبیرستان بانِل نیز ۵۰ هزار دلار کمک مالی برای پیشبرد تکنولوژی و ارتقای طرح های موسوم به STEM (آموزش دانش آموزان در چهار زمینۀ خاص: علوم، تکنولوژی، مهندسی، و ریاضیات) دریافت خواهد کرد. چهار فینالیست این مسابقه در گروه های مختلف سنی جایزۀ ۵هزار دلاری و بلیت بازدید از گوگل دریافت خواهند کرد.
 در این تصویر، از نماد ویلچر، عصای سفید و زبان اشاره برای نشان دادن معلولیت ها استفاده شده است. ساعاتی پس از انتشار این تصویر، انبوه نظرات انتقادی کاربران معترض در حال ارسال است که در این تنوع و گوناگونی خودشان را پیدا نکرده اند، از جمله دختران سیاه پوست، مسلمانان، سفیدپوستان و احتمالا خیلی دیگر از کسانی که خود را متعلق به گروه یا طبقه ای خاص می دانند. 
*این مطلب را از گوگل ترجمه کردم اما پاراگراف آخر را برمبنای کامنت هایی که دیدم، اضافه کردم.
*نگین حسینی، روزنامه نگار
#گوگل #Google #

می خواهید سهمی در این روز داشته باشید؟

Autism3
 انجمن های اوتیسم امریکا و برخی کشورهای جهان امسال برای نهمین بار، برنامه های مختلفی برای روز دوم اوریل (۱۳ فروردین) را که روز جهانی آگاهی از اوتیسم و اطلاع رسانی در این مورد است، اجرا می کنند. من رسانۀ بزرگی در اختیار ندارم وفقط در فیسبوک و تلگرام و گوگل پلاس اطلاع رسانی می کنم. فکر کردم به مناسبت روز جهانی اوتیسم، پیشنهادی را با همین گروه محدود دوستان و آشنایان و افراد دیگر مطرح کنم تا هر کسی به سهم خودش، نقشی در کسب آگاهی بیشتر در زمینۀ اوتیسم و ترویج آن ایفا کند. اگر تمایل دارید می توانید به مناسبت روز جهانی اوتیسم (۲ اوریل – ۱۳ فروردین) به پیشنهاد زیر عمل کنید:
 با پدر یا مادری که فرزند اوتیستیک دارد، تماس بگیرید و بگویید که به مناسبت روز جهانی اوتیسم تمایل دارید آنها را به کافی شاپ، رستوران (یا اگر با هم آشنا هستید) به منزل خودتان دعوت کنید تا کمی در مورد اوتیسم صحبت کنید. هنگام دیدار، برای آنها یک شاخه گل ببرید. از آنها بخواهید که کمی در مورد اوتیسم و توقعات والدین دارای فرزند اوتیستیک از جامعه و دوستان و آشنایان صحبت کنند و بگویند که از چه رفتارهایی رنج می کشند یا دوست ندارند شاهدش باشند. به آنها بگویید که تمایل دارید یاد بگیرید چطور با افراد اوتیستیک و خانواده های آنها ارتباط برقرار کنید و نگرش درستی در مورد موضوع اوتیسم پیدا کنید. ممکن است والدین از شرایط دشوار زندگی خودشان یا کودک اوتیستیک شان صحبت کنند یا حرفهایی بزنند که واقعا تحت تاثیر قرار بگیرید. توجه داشته باشید که در همه حال، از هرگونه قضاوت، توصیه، پند و اندرز پرهیز کنید و فقط شنونده باشید. در پایان دیدار به آنها اطمینان بدهید که نکاتی را که یاد گرفته اید، حداقل با یک دوست در میان می گذارید تا سهمی در زمینۀ اطلاع رسانی در مورد اوتیسم داشته باشید.
 از آنجا که رنگ آبی نماد روز جهانی آگاهی از اوتیسم است، می توانید لباس آبی بپوشید. برای گرفتن عکس و انتشار آن، از مهمان تان اجازه بگیرید. برای استفاده از اسم اصلی مهمان، از او اجازه بگیرید. در مورد این دیدار و نکاتی که یاد گرفتید، بنویسید و آن را را با هشتگ #بااوتیسم در شبکه های اجتماعی به اشتراک  بگذارید. می توانید تجربه خودتان را برای من نیز ایمیل کنید یا به فیسبوکم بفرستید تا همه را به صورت فایلی هماهنگ (و با اسم خودتان) منتشر کنم. مجموعۀ تجربه ها و نظرات شما می تواند منبع جامع و موثری برای اطلاع رسانی در مورد اوتیسم و به خصوص رفتار مناسب در این زمینه باشد. من هم خودم هم حتما این کار را خواهم کرد و برایتان خواهم نوشت. اگر تمایل دارید این پیشنهاد را اجرا کنید اما اگر خانواده ای با این شرایط نمی شناسید، برایم پیام بگذارید شاید بتوانم به واسطۀ دوستانم، کسانی را به شما معرفی کنم. ممکن است مهمان شما، خواهر یا برادر یک فرد دارای اوتیسم باشد که هیچ اشکالی ندارد. ضمنا چون ۱۳ فروردین روز سیزده بدر است، می توانید یکی دو روز بعدش این کار را بکنید. در هر حال، اوریل (۱۲ فروردین تا ۱۰ اردیبهشت) ماه آگاهی از اوتیسم است و وقت زیادی دارید تا قدم کوچک اما ارزشمندی در این زمینه بردارید.
اگر تمایل دارید، این متن را به اشتراک بگذارید. منتظر تجربه های شنیدنی شما با هشتگ #بااوتیسم هستم.
نگین حسینی، روزنامه نگار و فعال حقوق معلولیت
@neginpaper
Email: neginh@gmail.com
#بااوتیسم #۲اوریل