در جست و جوی اینترنتی ام برای پیدا کردن مطالبی در مورد “معلولیت در ادبیات کلاسیک ایران” به دو نکته برخورد کردم:
اول اینکه مقاله ای در روزنامه خراسان (مورخ ۲۹ بهمن ۱۳۹۰) به قلم خانم “اعظم عامل نیک” به نام “ادبیات معلول؛ نگاهی اجمالی به ادبیات نسبت به معلولیت” منتشر شده که تا اینجای کار امیدوارکننده است! اما در نگاه اول، متوجه شدم که بند بند این مطلب، تکرار مطالبی است که خودم بارها ترجمه کرده ام؛ تا اینکه رسیدم به خط آخرش که بی نهایت برایم آشنا به نظر رسید!! با جست و جویی مختصر در سایتم روز+نامه، عین همان جمله را پیدا کردم! ظاهرا اعظم خانم که باید به تاسی از نام خانوادگی اش، عاملی نیک باشد، این کار نیک (نوشتن در مورد ادبیات معلولیت) را با روشی نادرست و غیراخلاقی انجام داده و مقاله را بدون ذکر ماخذ و عینا بر اساس محتوا و ترجمۀ شخصی من، با نام خودش تحویل روزنامۀ خراسان داده است! این هم لینک مطلبش که البته در سایت آفتاب قرار گرفته است:
http://www.aftabir.com/
و این هم لینک مقاله من که مورد سرقت قرار گرفته است:
http://neginh.net/?p=434
و نکته دوم که خیلی خوشحالم کرد، پیدا کردن کتابی است با عنوان “ناشنوایی در ادبیات فارسی” به کوشش “اباذر نصر اصفهانی” که زمستان ۱۳۹۰ منتشر شده و سایت اینترنتی “دفتر فرهنگی معلولین” آن را با سخاوت، برای دانلود در اختیار همگان قرار داده است. هنوز کتاب را مرور نکرده ام اما با نگاهی به فهرست آن می توان فهمید که محتوای کتاب در هماهنگی کامل با عنوان آن است.
فکر می کنم این اثر از جمله آثار پیشرو در زمینۀ “بازنمایی معلولیت در رسانۀ نوشتاری کتاب و ادبیات کلاسیک ایران” باشد. به آقای اباذر نصر اصفهانی تبریک می گویم و امیدوارم شاهد این نوع مجموعه ها در سایر گروه های معلولیتی نیز باشیم.
این هم لینک دانلود کتاب:
http://www.handicapcenter.com/