مدت‌هاست به این فکر می‌کنم که معلولیت در آثار هنری ایرانی چقدر غایب است! در حالی که یکی از گرایش های هنرمندان معلول در کشورهای پیشرفته، نشان دادن معلولیت در آثار هنری آنهاست، هنرمندان ایرانی دارای معلولیت عموما به انعکاس معلولیت در کار هنری خود تمایل زیادی نشان نمی دهند و اگر مجالی برای پرداختن به هنر داشته باشند، ترجیح می دهند به موضوعاتی غیر از معلولیت بپردازند.
اگر در هر رشته ای از هنر فعالیت دارید، بد نیست به این نکته فکر کنید که چگونه می توانید معلولیت، زندگی همراه با معلولیت، مشکلات معلولیت، جامعه و معلولیت، و مسائلی از این دست را در اثر هنری خود منعکس کنید.
مطمئن باشید که جامعه اطراف شما، از هنر شما و دیدگاه نهفته از آن تاثیر می پذیرد. بنابراین تا جایی که در توان شماست، آینۀ مشکلات معلولیت باشید و آن را به اطرافیان نشان دهید. مهم نیست چند نفر ممکن است بیننده یا شنونده یا دریافت کننده هنر شما باشند. مهم این است که شاید یک نفر، بله، دستکم یک نفر پیدا شود و اثر هنری شما، تاثیری در نگاه، رفتار یا بینش و نگرش او به معلولیت داشته باشد.
پی نوشت: متاسفانه اسم طراح تصویر را نمی دانم
